امروز بیرون دوستم کلی عکس گرف از من و طبیعت و طبیعت و من :/ خدایی کیفیت دوربینش خیلی خوب بود و عکسای خوبی هم گرفت .چون من کلا از عکسای خودم متنفرم و دوس ندارم اما عکساش خوب شد بعد واتساپ برام فرستادبه مامانم نشون دادم و داشتم براش تعریف میکردم یهو گف دوستت رژ زده یا با نرم افزار؟گفتم خودش زده .گف تو خیابون؟گفتم آره بمنم گف بزن گفتم تو ترکم خخ گفتم نه .یهو مامانم ماچم کرد گف باریکلا دخترم که جوگیر نشدی :/ گفتم ماااااماااان من هیچ وقت از کسی لوارم آرایشی نمیگیرم حتی وسط عروسیم که باشه :) گفت میدونم دخترم من واسه همین کاراته که عین چشام بهت اعتماد دارم :))))) ( منم که ذوق مرگ گردیدم از تعریف مامانم)
بعدیکم با نرم افزارها عکسها رو دست کاریش کردم :/ از اینا که آرایش میکنن.بعد فکر کردم چطوره بزارم جایی بعد منصرف شدم یادم افتاد یه عده چقدر مریضن میان دری وری میگن و جلوه خوبی نداره یه دختر عکسش جایی بزاره ینی من دوس ندارم غریبه ها راجب ظاهرم نظر بدن چه تو دلشون چه علانا :// پاکش کردم گذاشتم پروف واتساپ دوستام دیدن تعریف کردن بعد خودم پاکیدمش:/ حس خوبی ندارم که بخوام عکسم جایی باشه نمیدونم چرا ولی دلم میخواد گمنام و ناشناس باشم :| مث روح .
نمیدونم شاید علائم افسردگی باشه. اما دلم میخواد کسی منو نشناسه و شناخت نداشته باشه و برای همه مجهول باشم حتی شما دوست عزیز :) :/
با همین فرمون پیش برم تا یکسال آینده به تیمارستان منتقل میشم :)))
درباره این سایت